Gość
Rejestruj
  Odcinek 4 |
|
|
Wykręciłem tłumik i pospiesznie opuściłem sklepik, zostawiając za sobą kałużę krwi. Nie pierwszy raz zabiłem człowieka, ale pierwszy raz mogę zostać za to skazany – o ile mnie złapią. Złapią?? Eee... Nie złapią. Wskoczyłem do wozu i ruszyłem w drogę powrotną do Saint Mark's. Po drodze zauważyłem Chris'a, zatrzymałem auto i uchyliłem szybę. - Hej – zagadał – no i jak tam interesy? - Glina obiecał, że będzie grzeczny, a dziadek już więcej nie zapłaci – to mówiąc, podałem mu plik banknotów, zabrany z warzywniaka. - Szkoda, a taki dobry z niego człowiek był. W porządku, wracaj do bistro. - Na razie. Poniedziałek Ktoś wpadł do mojego pokoju. Na wpół przytomny, zdążyłem tylko usłyszeć "bierz sprzęt i zbieraj się". Nie wiele myśląc, podniosłem się z łóżka i przetarłem oczy. Ubrałem się, podszedłem do szafy, z której dna, spod sterty szmat wyciągnąłem UZI. Na wszelki wypadek, zabrałem też kilka magazynków amunicji – nigdy nie wiadomo, kiedy się przydadzą. Zbiegłem po schodach na dół. Zobaczyłem tylko stojące przed budynkiem Patrioty, w sumie było ich chyba cztery. Pepper czekał na mnie przy stoliku z kamizelką kuloodporną. - Załóż to... Jedziemy do portu. - Tak na wszelki wypadek... – Chris przytaknął – A co jak federalni mnie rozpoznają? Będzie niezła zadyma. - Nie rozpoznają. W furgonie czeka na Ciebie kominiarka – w tym momencie, do kolejki pojazdów zaparkowanych przez lokalem, dołączyła czarna Kuruma i ciemno zielony Rumpo. Zabrałem co moje i zeszliśmy na dół. Razem z moim kompanem zapakowaliśmy się do vana. Po kilku minutach, kolumna pojazdów zatrzymała się. Byliśmy pierwsi. Karteluchy nie zdążyli się jeszcze pojawić, a agencje rządowe jak zwykle przyjeżdżają w ostatniej chwili. Pomost na statku był podniesiony. Kilku "naszych" ubranych w kombinezony nurków, wskoczyło do wody. Opłynęli statek z drugiej strony i wspięli się na pokład metalowymi drabinkami, przymocowanymi do kadłuba na potrzeby rozbitków. Na statku nastąpiła seria strzałów. Po chwili oczekiwania, pomost został opuszczony i reszta ekipy przystąpiła do szturmu. Wbiegli na pokład i zaczęli przenosić do samochodów duże skrzynki zawierające towar. Podczas gdy oni pracowali, pod moim dowództwem pozostało kilkunastu osiłków – mieliśmy zostać na straży i osłaniać resztę w razie przybycia Kolumbijczyków lub policji. Długo nie musieliśmy czekać. Po około 10 minutach, gdy rozładowane było 80% przemycanego surowca, zawyły syreny. Wybiegliśmy nieco do przodu, aby chłopakom zostało trochę miejsca do odwrotu. W bramie portu pojawiły się pierwsze radiowozy i furgonetki SWAT'u. Niech to szlag! Chyba wiedzieli, że tu będziemy – ta ciota Dick, musiał puścić parę. Później się z nim policzę... Otworzyliśmy ogień, tym samym przebijając opony wozów jadących z przodu. Te wypadały z trasy i eksplodowały na poboczu. Inne stawały w miejscu i blokowały przejazd. Moja drużyna cały czas wymieniała ogień z funkcjonariuszami, SWAT'owcy wkroczyli do akcji. Wiedziałem, że długo nie utrzymamy pozycji. Skulony, podbiegłem do naszego Rumpo i wyjąłem wcześniej przygotowaną rakietnicę. Chłopaki z tyłu skończyli swoją robotę – tylko czekali na oczyszczenie wyjazdu. Wróciłem do strzelaniny. Zarzuciłem sobie nowiutki sprzęt na ramię, wycelowałem i posłałem w stronę gliniarzy gorący pocałunek. Nastąpił huk, lecz po chwili zamieszania dało się znowu słyszeć strzały – nie nasze. Załadowałem drugi pocisk i powtórzyłem. Gdy wiatr rozwiał "zasłonę dymną", a psy były jeszcze oszołomione, szybko zapakowaliśmy się do wozów i opuściliśmy teren doków. Sznur naszych pojazdów skierował się do magazynów na Atlantic Quays. Zajechaliśmy przed halę i w tym momencie, zza zakrętu wyskoczyło sześć Cartel Cruiser'ów z działkami zamontowanymi na dachu. Wpadliśmy po uszy. Zacząłem wszystko rozumieć. Kolumbijczycy woleli poczekać, aż stoczymy batalię z policją, zabierzemy towar i przewieziemy go tutaj. To był dobry moment, aby odbić od nas transport. Patrioty wjechały do magazynu. Nie mieliśmy wyjścia – wyciągnęliśmy nasze M4... CDN |
|
 
|
|
 mat02napisany 25.02.2006 o godzinie 13:55
zobacz profil autora |
| hehe spodziewalem sie, ze bedzie cos ala Mafia, gdzie TA odpuścił paru swoim "ofiarom". Heh, ale za to opowiadanie mnie zaskoczylo :) |
 Yoshiyukinapisany 25.02.2006 o godzinie 13:43
zobacz profil autora |
| szkoda tego staruszka [*] |
| sdr napisany 25.02.2006 o godzinie 11:35
zobacz profil autora |
| lojalność i posłuszeństwo przede wszystkim :> |
 Toninapisany 25.02.2006 o godzinie 10:37
zobacz profil autora |
| o kurde.. spodziewałem się czegoś innego, a tu sdr jak zwykle mnie zaskoczył :D |
|
Obecnie serwis przegląda 286 gości oraz 0 z 6677 zarejestrowanych użytkowników
Razem: 286 · Najwięcej (7125): 07.06.2015 · Ostatnio przyjęty: dablon |
STATYSTYKI » |
